Dünya yüzeyi kabaca yüzde 71 su ve yüzde 29 karadan oluşur ve okyanuslar gezegendeki tüm su kaynaklarının neredeyse yüzde 97’sini meblağ.
Bu oran bilakis çevrilseydi, Dünya yüzeyinin birçoklarını katı bir kara kütlesi oluştursaydı, Dünya büyük ölçüde farklı olurdu.
Yaşam mümkün olsaydı, Dünya büsbütün farklı bir ömür biçimini desteklediğinden, farklılıklar epeyce fazla olurdu.
“Tüm karalar okyanus olsaydı ve tüm okyanuslar kara olsaydı” fikrini aklımıza uygunca yerleştirdikten sonra, bu türlü bir gezegende yaşamanın neler gerektireceğini görelim.
1. Dünya sıcaklığı artabilir
Suyun özgül ısı kapasitesi yüksek olduğu için okyanuslar orta sıcaklıktadır, bu da karanın bilakis sıcaklıkta kıymetli bir artış olmadan daha fazla ısı emmesi manasına gelir.
Bu kadar büyük su rezervuarları olmasaydı, Dünya’nın sıcaklık artışı kademeli olmaktan çok uzak olurdu.
Olabilecek diğer bir şey de okyanuslar tarafından sera gazı emiliminin azalmasıdır. Bu, doğal karbondioksit yutakları olan okyanusların tüm ekstra sera gazlarını ememeyeceği ve bu nedenle epeyce doymuş bir atmosfere yol açacağı manasına gelir.
Küresel ısınma hızlanacak ve Dünya’nın sıcaklığı, global ısınmanın bol olduğu Venüs’e emsal halde artacaktır.
2. Sistemsiz iklimler
Okyanuslar karaya dönüştürülürse, su döngüsü bozulur ve kara alanlarındaki yağış ölçüsü kıymetli ölçüde azalır. Bu, kuraklıklara ve kara ikliminde yüksek bir varyansa yol açacaktır.
Okyanuslara daha yakın olan kara bölgeleri orta derecede yaşanabilirken, okyanuslardan uzakta olan ortadaki karalar çok sıcak bir çöl olacaktır.
Yüksek rakımlı bölgeler yavaş yavaş yağmur ormanlarına dönüşürken, okyanuslara olan yüksek uzaklık, kıta bölgelerinde günlük iklim dalgalanmalarına yol açacaktır.
Okyanusların kapasitesinin azalmasıyla birlikte akıntılar tesirlerini kaybedecek ve kara kütleleri boyunca sıcaklık gradyanının harikulâde derecede yüksek olmasına neden olacaktı.
3. Atmosfer bileşimi
Havadaki oksijenin yaklaşık yüzde 50-70’i su bitkileri tarafından sağlanır. Okyanuslar daha az alanı kaplasaydı, oksijen kara organizmaları tarafından kullanıldığı kadar süratli yenilenemezdi.
Sonuçta oksijen ölçüsü azalırken karbondioksit ölçüsü artacaktır. Çok daha fazla hava ve toprak kirliliği gözlemlenirdi.
Havanın büyük ölçüde değişen bileşimi ile bu cins şartlarda gelişen organizma cinslerinin yüksek sıcaklık ve zehirli havaya çok farklı hallerde adapte olacağını da unutmamak gerek.
4. Ömür etkileri
Yaşam, evrimsel döngü açısından karaya çok daha erken gelirdi, zira bir ömür alanı olarak hareket edecek daha az okyanus alanı olurdu.
Okyanuslar güç gereksinimlerini karşılayamayacağı için daha fazla organizma karaya yanlışsız hareket edecektir.
Su kıtlığıyla başa çıkmak için hayvanların boyutu da nispeten daha küçük olurken, karadaki ağaç ve bitkilerin azalması nedeniyle etoburların sayısı artacaktı.
Yüksek sıcaklıklarda hayatta kalabilseler bile, insanların anatomisi çok farklı olurdu. Beşerler muhtemelen şu anda yaptığımız kadar suya bağımlı olmayacak ve karada daha çevik uzuvlar ve hatta kanatlar üzere daha âlâ hareket araçları geliştireceklerdi.
Gündüz ve gece sıcaklıkları büyük ölçüde değişeceğinden, kuşlar ve memeliler üzere daha karmaşık hayvanların hiçbiri hayatta kalamaz. İtidalli bir nüfus Dünya’yı yönetecekti.
5. Hayatta kalmak zorlaşırdı
Karaların daha fazla olması nedeniyle Dünya kütlesi de biraz artabilirdi. Lakin bu küçük değişiklik, cins cinslerinde ve genel ekosistemde dalgalanma tesirlerine neden olabilir.
Okyanuslar değerli bir termal ve elektrik gücü kaynağıdır ve boyutlarındaki dramatik azalma nedeniyle güç talepleri artık karşılanamaz.
Okyanuslar, kara kütlelerinin hareketini denetim eden dengeleyici varlıklar olarak hareket eder. Onların yokluğuyla kıtalar istikrarsız hale gelecek ve daha fazla volkanik patlama, sarsıntı ve tektonik kaymalarla harap olacaktır.
6. İktisat ve medeniyet
Okyanuslar üzere doğal pürüzlerin olmaması, tek bir büyük kara kütlesi ile sonuçlanacaktır. Birleşik bir hükümet böylesine geniş bir alanı yönetemeyeceğinden, bu büyük kara kesimi muhtemelen daha fazla ulusa ve daha fazla çatışmaya yol açacaktır.
Medeniyetler tarihi olarak ticaret ve kolay erişilebilirlik nedeniyle su kaynaklarının yakınında gelişmiştir, bu nedenle su kıtlığı nedeniyle çatışmaların çıkması neredeyse mutlaktır.
Artı tarafı, kara ve hava seyahati yoluyla yerler ortasında irtibat kolaylığı olacaktır. Bununla birlikte, su nakliyatı için sonlu kullanım olacağından, deniz nakliyeciliği en çok etkilenen dal olacaktı.
Deniz eserlerine ve su eserlerine bağımlı olan ülkeler iflas edecekti. Okyanusların yakınında hayat çok kıt olacağından, orada yaşayan beşerler ana besin kaynaklarını kaybedecek ve muhtemelen açlıktan öleceklerdi.
Kıtasal bölgelerde bile tarım, suyun bol olmasına bağlıdır. Uygun su talepleri karşılanamazsa, insan ırkının kuşağının tükenmesi kuvvetle olasıdır.
